14 Kasım 2020 Yazısı
Toplumsal alana sirayet etmiş bulaşıcı bir hastalık halidir bilgi kirliliği.Ortaya çıkışı toplumun o anki hassasiyetlerini kaşıyacak,duygularını tetikleyecek ve yönlendirecek,kendi içinde birbirini destekleyen ve aynı zamanda yeri geldiğinde çürütebilecek dinamikleri barındıran,çoğunlukla bilgiyi/algıyı yayan bireyin niyetinden bağımsız kontrolsüz şekilde büyüyen,insanların büyük ümitler beslediği ve dolayısıyla çürütülmesiyle üzüntülerin su boğulmuş olduğu bilgiler çöplüğü.
İnsanlar arasında doğal yolla kurulan iletişimin zayıflaması ve aynı zamanda teknolojik iletişim seçeneklerinin artması bilgi kirliliğini de şaşırtıcı şekilde zirve yaptırmıştır.Tezatın kendi içinde birbirini beslemesine daha güzel bir örnek olamaz sanırım.Doğru kaynaktan çıkan bir bilgi el değiştirdikçe,değiştirilen el sayısı kadar eklemelerle yoğruluyor.İnsanların hassasiyetleri,öncelikleri arı bilginin kenarlarını olabildiğince yontuyor,kendi düşüncesini ve elde etmeyi umduğu çıkarını destekleyecek şekilde yönlendiriyor.Popülarite için yanıp tutuşan bedenler tıpkı aç kurt misali pusuda bekleyen zihniyetler eline geçen bilgiyi hiç verify etmeden ve asla yaratacağı sonuçları umursamadan aktarıyor.Esas kaynağına ait emareleri kaybeden bilginin doğruluğu da ispatlanamayacak hale geldiğinde ulaşması hedeflenen alanda yeterli etkiyi yaratmıyor veya tam tersine çarpıtılan bilgi kulaktan dolma diye tabir ettiğimiz şekilde kendini farklı etkiler yaratmak üzere konumluyor.Doğru bilginin desteksiz,kirlenmiş bilgiye göre daha az cazip olduğu ortamda anlatma seviyesi ile anlaşılma seviyesi kesinlikle eşit seviyede kalmıyor.Çoğunlukla karşımızdakinin anlama eşiğinin altında kalıyoruz.Özellikle kendini dış dünyaya,farklı düşünceye kapatmışsa... inanmak istemediklerine karşı kendini korumaya alıp, sorgulamayan insanlar bu kirlenmiş bilgileri taşımakta gönüllü hamallar oluyorlar.
Şüphenin medeniyetin bir göstergesi olduğu açıktır.Olumlu veya olumsuz her türlü bilgiye karşı duyulan kuşku bağnazlığın antibiyotiğidir.Şüphe etmeden,medeni şekilde üzerine tartışılmadan topluma yayılmaya çalışılan bilgi en nihayetinde iletişim çağında kendine çöplükte yer buluyor ama yarattığı olumsuz etkiyi düzeltmek,sebep olduğu fikirsel çatışma ortamını geri kazanmak çok zaman alıyor.
İnsanlar arasında doğal yolla kurulan iletişimin zayıflaması ve aynı zamanda teknolojik iletişim seçeneklerinin artması bilgi kirliliğini de şaşırtıcı şekilde zirve yaptırmıştır.Tezatın kendi içinde birbirini beslemesine daha güzel bir örnek olamaz sanırım.Doğru kaynaktan çıkan bir bilgi el değiştirdikçe,değiştirilen el sayısı kadar eklemelerle yoğruluyor.İnsanların hassasiyetleri,öncelikleri arı bilginin kenarlarını olabildiğince yontuyor,kendi düşüncesini ve elde etmeyi umduğu çıkarını destekleyecek şekilde yönlendiriyor.Popülarite için yanıp tutuşan bedenler tıpkı aç kurt misali pusuda bekleyen zihniyetler eline geçen bilgiyi hiç verify etmeden ve asla yaratacağı sonuçları umursamadan aktarıyor.Esas kaynağına ait emareleri kaybeden bilginin doğruluğu da ispatlanamayacak hale geldiğinde ulaşması hedeflenen alanda yeterli etkiyi yaratmıyor veya tam tersine çarpıtılan bilgi kulaktan dolma diye tabir ettiğimiz şekilde kendini farklı etkiler yaratmak üzere konumluyor.Doğru bilginin desteksiz,kirlenmiş bilgiye göre daha az cazip olduğu ortamda anlatma seviyesi ile anlaşılma seviyesi kesinlikle eşit seviyede kalmıyor.Çoğunlukla karşımızdakinin anlama eşiğinin altında kalıyoruz.Özellikle kendini dış dünyaya,farklı düşünceye kapatmışsa... inanmak istemediklerine karşı kendini korumaya alıp, sorgulamayan insanlar bu kirlenmiş bilgileri taşımakta gönüllü hamallar oluyorlar.
Şüphenin medeniyetin bir göstergesi olduğu açıktır.Olumlu veya olumsuz her türlü bilgiye karşı duyulan kuşku bağnazlığın antibiyotiğidir.Şüphe etmeden,medeni şekilde üzerine tartışılmadan topluma yayılmaya çalışılan bilgi en nihayetinde iletişim çağında kendine çöplükte yer buluyor ama yarattığı olumsuz etkiyi düzeltmek,sebep olduğu fikirsel çatışma ortamını geri kazanmak çok zaman alıyor.
Yorumlar
Yorum Gönder